Genestrolo
Genista tinctoria
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Genestoun, Genestet, Granetié.
Nom en français : Genêt des teinturiers.
Descripcioun :La genestrolo es un aubret dreissa, sènso espino, qu'a de tijo emé de costo e de fueio en lanço (4 x 1 cm). Fai de grapo ramado de 3 à 15 flour jauno pulèu grosso (1 à 2 cm). S'èi pulèu rare au couchant, èi mai coumun au levant de Prouvènço.
Usanço :Li flour pourjon uno tenchuro jauno. Se fasié de meno de tapeno emé li boutoun de flour (bouta 12 ouro dins l'aigo-sau, rinça, pièi counserva dins lou vinaigre). La planto èi purgativo e li grano soun emetico (fan raca).
Port : Aubret
Taio : 20 à 60(100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Genista
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Palun
- Ribiero
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Genista tinctoria L., 1753
Miraiet(-di-pichot)
Legousia hybrida
Campanulaceae
Nom en français : Petite spéculaire.
Descripcioun :Aquéu miraiet-di-pichot trachis dins tepiero seco e li champ cultiva. Es uno planto primo que se recounèis à si fueio oundado. Fai de poulìdi pichòti flour vióuleto emé de petalo pu courtet que li sepalo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Legousia
Famiho : Campanulaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Tepiero seco
- Roucaio
- Meissoun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Legousia hybrida (L.) Delarbre, 1800